Turismo Miño

6 Lugares que non deberías perderche en Miño

Miño ten unha infinidade de atractivos turísticos: patrimonio, gastronomía, mar, natureza...pero, que non debes perderche?

Praia Grande

Ampla praia de area dourada e augas tranquilas prolongada por un complexo dunar e a beiras dunha zona de marismas. Considerado como un dos areais máis belos de Miño, conta cun espectacular paseo de madeira que nos permite osixenar o corpo e avivar o espírito en calquera época do ano.

Como chegar

Praia de Perbes - Andahío

É unha das praias máis emblemáticas de Miño. Resgardada dos ventos e nunha contorna  semiurbano con forma de media cuncha, posúe unha area branca e fina. As súas augas tranquilas e frescas son ideais para o baño e a relaxación.

Como chegar

Senda dos Sentidos

Percorrer esta senda peonil que bordea o mar é unha delicia para calquera visitante que desexe coñecer a zona. Incluída na Rede Natura 2000, é considerada Lugar de Importancia Comunitaria (L.I.C.) así como zona de especial conservación (ZEC). Trátase dunha área de transición entre o ecosistema fluvial do río Lambre e o ecosistema propio da ría de Betanzos. Dando como resultado un ámbito de gran interese ambiental e paisaxístico, tanto pola súa vexetación de ribeira como polas vistas de belas paisaxes costeiras que estimulan os sentidos.
Cunha lonxitude de 1 km, o carreiro percorre o litoral desde Ponte do Porco ata o paseo marítimo da Ribeira, gozando dunhas espléndidas vistas ao longo de todo o percorrido.
Debido á súa escasa dificultade é ideal para facer en familia.


Como chegar

Ponte do Porco

Ponte do Porco é unha bela localidade na que desemboca o río Lambre por un roteiro cheo de encanto, formando a Praia da Alameda. Fray Martín Sarmiento durante un das súas viaxes no ano 1745,  describiuna no seu diario do seguinte modo: “Este territorio intermedio é o máis divertido á vista que se poida desexar".
Este é un espazo natural de gran valor ambiental e paisaxístico, que posúe a figura de protección  ZEC, isto é Zona de Especial Conservación. Así mesmo forma parte de Rede Natura 2000, un gran conxunto de espazos naturais protexidos de toda Europa. A localidade debe o seu nome á cabeza de xabaril, símbolo da Casa de Andrade, que ten a ponte antiga nun dos seus  lados. Existe unha preciosa lenda que conta que sobre esta ponte, Roxín Roxal degolou coa súa daga ao xabaril que matou á súa amada Tareixa.
Nos xardíns atópase un curioso monumento en honra a Fernán Pérez de Andrade, trátase dunha cruz sobre un xabaril que simboliza o triunfo do ben sobre o mal. Desde este monumento hai unha bonita pasarela de madeira que permite percorrer a zona  ata a praia da Alameda e descubrir os encantos desta contorna natural.


Como chegar

Muíño de vento de Boucelo

Galicia foi terra de muíños de vento, chegou a haber máis de 120, a maioría deles na provincia da Coruña. Con todo, na comarca das Mariñas foron desaparecendo, polo que este muíño de Boucelo ten especial significación.
A súa construción data de 1840, como figura na inscrición sobre unha das portas. É herdeiro dos que apareceron en Persia no S. VII e chegaron a Europa no  S.X.
Deixou de moer despois de apenas 60 anos en funcionamento, cando desapareceron os seus #ver e non foron repostas. Desde agosto de 1989 está inventariado no Centro Nacional de Muíños de Vento de España.
A torre está  construída en cachotería e recuberta de cal. Os  dinteles e marcos están feitos en cantería. As súas dimensións aproximadas son de 6 metros de altura e un diámetro interior de 3 a 3 metros e medio.
A cuberta é  giratoria, para así orientar o mecanismo na dirección na que sopran os ventos, e estes sexan recollidos polas catro velas triangulares.
No piso superior do muíño sitúanse as engrenaxes e no inferior as pedras de moer.

Como chegar

Igrexa de San Xoán de Vilanova

A igrexa de San Xoán de Vilanova é un fermoso exemplar do rural galego do século  XI (1040) e unha das obras máis antigas do  románico en Galicia, anterior á construción da Catedral de Santiago. Situada ao pé do monte  Bréamo, atópase rodeada do cemiterio e dun muro de pedra. Na súa planta rectangular desenvolve unha soa nave rematada nunha ábsida semicircular, unha das pezas máis interesantes do pequeno templo no que destaca a utilización do aparello de granito. O interior é moi sobrio e os seus muros presentan cantería irregular. Destaca a pila bautismal, de características  románicas. O exterior concentra a decoración na fachada principal, que foi remodelada no século  XVIII segundo canons barrocos. Sobresae a espadana de dous corpos, o primeiro composto de 3  machones que dan lugar aos ocos onde se colocan as campás, mentres que o segundo está formado por un corpo central flanqueado por  pináculos.

Como chegar